مکتب قرآن و عترت

به نام خدا
حضرت آیة الله شیخ حسنعلی نخودکی می فرماید:« محقّقان اهل ریاضت و سلوک، از هزار مسأله در این فنّ شریف، بر پانزده مسأله تأکید کرده اند و هر کس آنها را به کار بندد، همانند آنست که هر هزار را به کار بسته باشد.»
(نشان از بی نشانها،ج:1،ص:310)
نگارنده آن پانزده مورد را به نظم در آورده به خوانندگان عزیز تقدیم می کنم:

ریـاضتــهای اصـــلِ اهـــل عــرفـان
که نیــرو گیــرد از آن جــان انسـان

امـــوری چنــد بــاشـد بـا تـو گـویم
به دل بسپر،عمل کن پس به ارکان

به محض تشنــگی آبـی نیــاشام
به جوعِ کم مگستر بهر خود خوان

طعــام هـر کسی خوردن نشــاید
مـکـن پُـر انــدرون از نـــان دونــان

بــه هــر آزردنـی خشمـت نگیــرد
به هر خشمی مکن نابخردی هان

ز هـــر دردیــت نـــالیـــدن نبــایـــد
به هر نوع از عجب خود را مخندان

به هر نعمت که روی آرد مــکن ناز
مشو با مدح کس مغــرور و شادان

ز نـــا بشنــوده خــود را دور بنـمـا
وَ بـر نــادیده هــا بر بنــد چشمـان

مکن بــا هیچ کس هــرگز مـزاحی
خــود از گفتـــار لـغــــو آزاد گــردان

بـه هـر نیّـت ز گفـتِ حـقّ نمـان باز
به هر چه حق پسندد تن ده و جان

ز قـول و فعــل بـد دائــم حــذر کن
به هر امــری مشــو فـوراً سخنران

مشو بی تاب از هــر محنت و رنج
«خَلَقنا فی کَبَد» بر خوان ز قــرآن

صــلاح صـالــحـان را گـــر نــداری
صفـا پـس بهـره بـر گیر از اداشان

اگـــر دیــدی نشـان از بی نشانـها
ملازم بـاش و محــکم سـاز پیـمان