غایت آمال
از غمت با که گویم شکایت
ای که آمال من را تو غایت
أنتَ أقرَب إلَی مِنْ وَریدی
من ز تو دور تا بی نهایت
داند آن کس که دل آشنا شد
لایق دل نباشد سِوایت
آن که در کویت آواره گردید
او بُوَد بهره مند از هدایت
گر ز ما بی وفایی بدیدی
جان جان بگذر از آن حکایت
رُخ مگردان دگر از صفا تو
ای فدای رُخ با صفایت
(د.حسین صفره_صفا)